ترانه های من
 
 

 

     بتم

 

     او که  تب  کرد، جان  و دل  بخشیدمش

در   خیالم   ،   چون    گلی    بوسیدمش

     او     شراب      ناب     و      قلبم     میکده

او    بتم     بود    و    دلم     چون   بتکده

     غافل    از     انکه    مرا    دیوانه   خواند

خانه ام    از    دوریش     ویرانه     ماند

     در   هوایم    چون    نفس    بود   و  نبود

درد     دوریش     قفس     بود    و    نبود

     از    فراغش     شاعری     را    بر     شدم

هم  چو   چشمم   زیر    باران   تر    شدم

     نامه هایم    را     نخوانده      پاره     کرد

با    سکوتش     دیده ام   بی چاره   کرد

     او    دلیل      ان       همه      شبهای     تار

شعر    اهنگ    اشک   غم     بر  روی   تار

     هر    سکوتش    کوهی    از     اواز    بود

ارزویش      لحظه ی        پرواز        بود

     او  خدایم   بود   و   من  چون   سایه ای

هر  شب   از  این   قصه   شد   افسانه ای

 


ارسال شده در تاریخ : دو شنبه 16 آبان 1390برچسب:, :: 14:48 :: توسط : محمد کاظمی

 

 

دنیای کاغذی

شهر    ما   رنگش   سیاهه   ادماش   چه    بی  گناهه

یه   دنیا    قصه ی   تاریک   پشت   هر   دونه   نگاهه

یه  راه  خیلی  دور  جلو  یه   عمر  رفته   پشت   سر

تموم     ارزوها مون      غبار      گرفته     پشت    در

چرا   دلم   هر چی  می خواد   محاله  دستم   برسه

هر کسی  رو که  دوست  دارم  خیاله  دستم   برسه

تقصیر    این     زمونست     که      قلبمون      شلوغه

همه      با      هم      غریبه      عشقا    مونم    دروغه

دنیای    کاغذی    چرا   سایه   شده   رو   قلب   ما

فاصله ها   زیاد    شده    نفرت     کاشته    همه   جا

پول  شده  خورشید  روزا  عشق   دیروز   ماه   شبا

همه    چیز   ما     ادما     مرگ    خاموش      عاشقا

پول  که  صداقت  نمیشه  هم  صحبت  دل   نمی شه

تو    تنهایی    زندگی       رفیق     راهت     نمی شه

وقتی   می خوای یکی باشه  درد  دلت رو  بشنوه

کوه    پول     کنار    تو    یک     کلمه     نمی شنوه

اگه   که   تنها   بمونی   بی  هم   نفس  جا   بمونی

هم  نفست  پول   نمی شه  کاغذ  محبت    نمی شه

وقتی    ته    زندگیتون    همه    باید    برین    سفر

هر چی  دارین  جا  بذارین   برای  دنیا   بی  خبر

یه   شعر    تازه  تر    واسه    باقی    عمر تون  بگین

عشق  و مثل پول و ماشین  تو زندگیتون  راه  بدین

 


ارسال شده در تاریخ : یک شنبه 15 آبان 1390برچسب:, :: 10:39 :: توسط : محمد کاظمی

 

     ساده بودم

 

       چون  قلب  پاک  یارم  دیگر  سرای  من  نیست

                                          جز  رفتن  از  دیارش  نقشی  برای  من  نیست

      هنگام   مستی  در شب  خنجر  نشاند  به  قلبم

                                           ای   اشک   خفته ی  من   دریاب   قلب  سردم

      چون   ساده   بودم   هردم    پیش   نگاه  دریا

                                          سلطان   قلب   من   بود   او  در   نگاه     فردا

      از   دوری   و   عذابش   در   فکر   خاطراتش

                                          پژمرد     باغ    عشقم   تلخ     است    سرنوشتم

     اهوی   بخت   من   را   تیر   غمش   نفس  برد

                                             احساس زندگی هم  بی  عشق در  قفس  مرد

      می   میزنم    به    عشق    دیدار    تازه ی    او

                                           تا   اشک   درد    نریزم   هرگز   ز  دوری  او

     شاد  بودم   اگر  چه   یک  بوسه  هم   نچیدم

                                           شاکی  ز خود  که  هجرت   در   اینه   ندیدم


ارسال شده در تاریخ : پنج شنبه 5 آبان 1390برچسب:, :: 12:25 :: توسط : محمد کاظمی

 

خونه ی بچگی

 

شیشه ی      مه     الود        اتاقمو                           روبه   زیبایی    تو    پاک    میکنم

واسه ی     کشیدن      خیال     تو                            روزای  تنهایی  تو   خاک   میکنم

میرسم  به  کوچه ی    بچگی هام                               جایی  که   بوده   همه ی   بازیام

از دلش  غصه رو  بیرو ن میکشم                                 جای خیر رو شرو وارون میکشم

نکنم       اون     اشتباه      بچگی                              دلش و  داغون  کنم  به  سادگی

دیگه   با    بخت    سیاه    قصه ها                               نقشه ی    جدایی    رو  نمی کشم

با    همه       ادمکای      قصه مون                             یه  راه سبز روی  زندون  میکشم

خونه  رو  با  سبزه  و  گلهای   نو                                  ادما شو    دونه     دونه    میکشم

سبزی    باغچه   رو   عین   قدیما                                 خالی   از   درد   زمونه   میکشم

خونه ی   بچگیم  و  با  رنگ سبز                                   قرمز  و   سفید   کنارش   میکشم

وسطش   یه  گل  به  نقش  ازادی                                 شکوفه    واسه    بهارش    میکشم

خورشید مهربونی رو  با یه  زرد                                  مثل   یه   تیکه   جواهر   میکشم


ارسال شده در تاریخ : یک شنبه 17 مهر 1390برچسب:, :: 11:54 :: توسط : محمد کاظمی

       یکی هست

         تو     این     دنیای     دیوونه     شبیهه      من      فراوونه

تموم     قصه ی     بودن     پر     از   دردای      زندونه

         مثل    اینکه   خدا   اینجا   فرستاده   یه   مشتی    غم

به  هر ادم   یکی   داده   همه   هم   درد   بدون   هم

         تا  می خوای  ادمی  باشی  برات  فرصت  تموم   میشه

نمی دونم    چرا   خنده    برای    ما   حروم     میشه

        چه می دونی توی خونت چه حسی داره  مهمون  شی

توی    خونت    شبیه    من    شبیه    قطره    بارون    شی

        توی    کابوس    اون     شبهای     بی   مهر  و   محبت

یه    دیوونه     میشی     اونجا     طلسم     میشه    رفاقت

        می خندن  واسه  گریه هات   نمی شینن   پای   حرفات

نمی شن  مرحم  زخمات  یه  بغض  میشی  توی  شبهات

         دیگه    شعرای    تکراری    رفیق    لحظه هات     میشه

یه    گوشه    می شینی    تنها     امید    تو    خدا    میشه

        ولی    یکی   همیشه   هست   که   می دونه   تو   تنهایی

یکی  که  با   تو   می مونه   همونه   که   دوسش   داری

        به  امیدش  تو  می سازی   خودت   رو   هم   نمی بازی

  فقط  می خوای  با  اون  باشی  رفیقش  زیر  بارون شی


ارسال شده در تاریخ : چهار شنبه 6 مهر 1390برچسب:, :: 14:35 :: توسط : محمد کاظمی

 

          مسافر

 

            هر   انچه   در   سرم   بود   از  عشق   با   تو   گفتم

شرح     جدایی  ام    را     از     سرنوشت     شنفتم

            مقصود    من    تو    بودی    من   به   کجا   رسیدم

راهم    سیاه    و   فانی    در    بخت    بد     دویدم

            جز    رنگ     ناز    چشمت    رنگی    دگر    ندیدم

صد    ناز   و   صد   کنایه    از   این   زمانه   چیدم

           من   یک   مسافر   و   تو   چشم   انتظار   من   باش

هر   لحظه  از   سفر   را   یک   نامه   یار  من   باش

           تا    لحظه ی    رسیدن    تصویر    ذهن    من   باش

ای     اسم    تو    شروعم    پایان    راه     من    باش

           من   خلوتم   هیاهوست   در   فکر    چشم    اهوست

یک شب  به صبح  ندیدم گویی  طلسم  و جادوست

           با     اینکه     در     عذابم     از     دوریت      مذابم

ملک   جهان   و   هستی  گر  بی  تو  است  نخواهم

 


ارسال شده در تاریخ : چهار شنبه 6 مهر 1390برچسب:, :: 14:25 :: توسط : محمد کاظمی

                                                مجرم

        من          نمی دانم         چرا                                 یک    مجرم   دل   خسته ام

        شاید   این    جرم    من   است                                  تنها    به   تو    دل   بسته ام

        در    محکمه     با      رای    تو                                  محکوم    به    حبس    ابدم

        دل     کندن    از    تو    بایدم                                   تو   خوبی   و   شاید    بدم

        سر  گشته  ام      در       وادی                                  بی حاصل      روئیای    خود

        حیران   شدم   ان  کوه  عشق                                     در  عمق  چشمانت  چه شد

        چون  می روی   تردید  مکن                                      بازنده  ای     در      انتها

        می سوزم    از    اینکه     چرا                                    دادی    مرا   به     بی  بها

        از   هر    غروب   و    سایه ای                                     از  هر   شب   و   ستاره ای

        بعد     از      تو     یادم    اورد                                  از    هر    گلی    خاطره ای

        اشکم     نگر  ،     خون    جگر                                   نازم   دلت     سنگست   مگر

        روزم     سیاه     عمرم      تباه                                   در کام  من  تلخ  است   شکر

        این    دل     بسویت     پر زده                                    این   قدر   مرا   زجرم  نده

        تو   رفتی   و   در    بی  کسی                                    دیوار     غم     دورم    زده

        زندانیت     را       شاد       کن                                  او    را    رها    در  باد  کن

        با       مهربا نی های       خود                                   عاشق  تر   از    فرهاد    کن


ارسال شده در تاریخ : چهار شنبه 6 مهر 1390برچسب:, :: 14:16 :: توسط : محمد کاظمی

 

              شوق دیدار

 

                  ان    دم      که    یاد    تو     بودم

اتش   زدی         بر          وجودم

                 وقتی       شنیدم      که        میری

بر           ارزو           پا         نهادم

                 باز       اسمانم         سیاه       است

از     تکه         ابر های        نفرت

                 می بارد      هر دم      سر       من

اوار       غم           موج       مهنت

                 من    با    تو   گل      بد     نکردم

در   اوج    درد     ترک     نکردم

                اما          نشد          باور           من

ظلم    تو     را     درک      نکردم

               حالم     خرا بست      و        بیمار

چشمم   به   در      عکس    دیوار

               غافل      از    آ نم     که   این بار

                                                      بی سود  است  این  شوق  دیدار


ارسال شده در تاریخ : چهار شنبه 6 مهر 1390برچسب:, :: 14:13 :: توسط : محمد کاظمی

 

                آمدم

 

                    آمدم      تنهایی      دیروز      تو     درمان    کنم

بی صدا  در  عشق  تو  تنها  و  سرگردان    شدم

                    آمدم  واژه  شوم   انجا  که   هیچ   حرفی   نبود

ناگهان    چشمان   تو    قلب   مرا   از   من  ربود

                    آمدم    تا   راه   ازادی    از    ان    زندان  شوم

راه  خود  گم کردم  و  در  یاد   تو  ویران  شدم

                   آمدم     ارامش      طوفان       روئیایت       شوم

در  میان    موج     روئیا     غرق   دریایت    شدم

                   آمدم    سدی   شوم   در   پیش   اشک  دیده ات

سد   چشمانم   شکست   از  دوری  هر  خنده ات

                   آمدم   تا   شعر   غمهای    تو     را     پنهان    کنم

شاعر   شبهای   مستی   در    دل     باران    شدم

                   آمدم   نوری   شوم    در    ظلمت   و   بی تابیت

گم   شدم   در  چشم   تو    در   ارزوی    دیدنت

 


ارسال شده در تاریخ : چهار شنبه 6 مهر 1390برچسب:, :: 14:10 :: توسط : محمد کاظمی

 

         زمین

 

           زمین  ارام  نخواب  در فکر ما  باش

به  فکر  چاره ای   در  کار   ما  باش

           دل    ما     را     شکسته       نا  رفیقی

به   بی   راهه   کشانده   دل   فریبی

            به  ذهن  خسته ی  ما   خنجری  زد

به   قلب    تشنه ی    ما    اتشی    زد

            پشیمان  گشته  این   دل   تو   ندانی

به   تقدیری   اسیرم   تو   چه   دانی

             من  از رفتن  به  این  راهم  پشیمان

که  دل  دادم  به  دستانش چه اسان

              دگر   عشقت   نخواهم   بی   وفا  یار

تو    را    تنها    گذارم   در   شب   تار

              روم    اهسته   و   ارام   و   دل    شاد

ندیدم   هم   صدا   در   عمر   بر   باد

               بگیر  جسم    مرا   در    خاک   زمینم

بکن   روحم   چو    باد     ازاد   رفیقم

 

 


ارسال شده در تاریخ : جمعه 25 شهريور 1390برچسب:, :: 15:42 :: توسط : محمد کاظمی
درباره وبلاگ
در دنیا یک راه وجود دارد و ان راه راستی است. زرتشت
آخرین مطالب
نويسندگان
پيوندها

تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک  ابتدا ما را با عنوان ترانه های من و آدرس khakestareazadi.LoxBlog.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.






آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 3
بازدید دیروز : 12
بازدید هفته : 33
بازدید ماه : 109
بازدید کل : 81103
تعداد مطالب : 36
تعداد نظرات : 25
تعداد آنلاین : 1

Alternative content